Onze eerste paar dagen in Bangkok

Op naar Thailand 04-02-2015

Daar staan we dan op Schiphol. Onze ouders, broer(tje), vriendin van Manuelle’s broer en vriendje van Renée zijn meegereisd om afscheid te nemen.
Hebben we alles bij ons? Want in zo’n backpack past toch nooit alles in, zeker niet voor 3 maanden!?
Uiteindelijk, alles compleet, gaan we met onze backpacks inchecken. Gelukkig zijn onze handbagage koffers goed volgens de afmetingen, want ja daar moet nu ook een heleboel worden ingestopt. Nog snel even naar buiten, even frisse lucht, voordat we die lange reis gaan maken. Nog even gebruik maken van whatsapp om onze vrienden, familie en kennissen te bereiken die ons veel plezier en succes wensen. Nog voordat we terug naar binnen gaan wordt Renée verrast door 2 vriendinnen die doei kwamen zeggen, wat lief! We gaan nog met zijn allen wat eten en drinken en dan is de tijd toch echt gekomen. We moeten naar de gate gaan anders missen we ons vliegtuig. Iedereen een knuffel en kus en al snel vloeien de tranen over ieders wangen. Daar gaan we dan, met zijn tweeën drie maanden weg. Zodra we het vliegtuig binnen komen merken we dat het nu echt gaat gebeuren.
Nu zitten we samen in het vliegtuig dit verhaaltje te typen, want ja 11 uur en 30 minuten is toch wel lang. We kijken wat films en spelen spelletjes. Het is eigenlijk al nacht in Thailand dus we horen te slapen. Maar we kunnen niet slapen dus dit wordt een lange dag, we zullen morgen gewoon doorgaan want we landen om 7.00 uur lokale tijd.

Of we er zin in hebben? Dat sowieso! Of we het spannend vinden? Dat helemaal! Gaan we iedereen en alles missen? Ontzettend! Maar we hebben er beide vertrouwen in dat dit een hele goede ervaring voor ons wordt die wij voor de rest van ons leven niet meer zullen vergeten.

Tot over 3 maanden Nederland!


Aankomst in Bangkok 05-02-2015

Daar staan we dan met zijn tweeën op een nog groter vliegveld dan in Nederland. De taal spreken we niet, de woorden kunnen we niet lezen en de mensen die er werken spreken geen Engels. Na even zoeken weten we waar we heen moeten. Gelukkig is alles in orde, zoals ons visum etc. Onze koffers zien we gelukkig meteen op de band. Nu een goede taxi vinden. Uiteindelijk na wat onderhandelen verlaten we het vliegveld. Wat een hitte en wat een drukte. Het valt ons meteen op dat het stuur en de rijbanen aan de andere kant zitten dan in Nederland. We kijken wat rond met onze slaperige ogen en merken al snel alle hoge gebouwen en reclame borden op. Een reclamebord in het speciaal:
- It’s wrong to use BUDDHA as decoration or tattoo. Means no respect. Don’t buy or sell BUDDHA.
Het viel ons op, omdat we juist dachten dat het een mooi gebaar was om iemand een Buddha te geven.
Eenmaal aangekomen op ons aders en alles uit de taxi geladen, hadden we geen flauw idee waar we heen moesten. Een Thaise vrouw zag dit aan ons en hielp ons meteen. De weg was een smal pad door hutjes heen. Met al onze spullen moesten we ons een weg hierdoor zien te banen. Dit was erg indrukwekkend, omdat hier dus mensen in wonen. De hutjes staan allemaal op palen en onder de hutjes zitten riviertjes. Deze riviertjes zitten vol met troep. Aan het eind van alle paden staat ons appartement. Wat een verschil met die hutjes is dat. We werden goed ontvangen door de huisbaas en hij vertelde ons meteen alle ins en outs over het appartement. Het is een fijn appartement met een kamer, badkamer en balkon. De huisbaas liep mee met ons waar we onze beddengoed en boodschappen konden doen. Dit hebben we meteen allemaal gehaald en ons kamertje en beetje eigen gemaakt.
In de avond hadden we afgesproken om met Rianne, onze begeleider vanuit stage, wat te gaan eten. We hebben tijdens het eten wat informatie gekregen over onze stage en gezellig gekletst. Het eten was heerlijk maar erna doken we toch snel ons bed in, want wat waren we kapot van de lange reis en alle indrukken.


De boel verkennen 06-02-2015

We hebben voor het eerst in onze kamer geslapen en merkten aan onze ruggen meteen dat de bedden anders zijn dat thuis. De matrassen zijn harder. Het zijn een soort van gymmatten, maar dan nog harder. We gingen eerst even wat ontbijten bij Renée. We hebben lekker broodjes met pasta en jam gegeten. Omdat we graag wat zachter wilden slapen, zijn we matrassen gaan halen. Verder hebben we nog wat eten gehaald en zijn we teruggegaan naar ons appartement. We hebben de spullen erop gelegd en zijn toen naar een ander appartement gegaan. We hebben namelijk als tip van Claire en Mieke gekregen dat we hier konden zwemmen. Wat was dat fijn zeg! We hebben lekker in de zon gelegen en gezwommen. Er was bijna niemand, alleen een paar Engelsen. Die wonen in dat appartement en geven hier ook les. We hebben even met hen gepraat en hadden ’s avonds met hun afgesproken.
Na ons snel klaargemaakt te hebben gingen we naar hun toe en hebben we daar even gezeten. Wat hadden zij een mooi uitzicht over de rivier! Verder zagen we Thaise mensen aerobics doen en waren er kinderen aan het rennen en voetballen. Daar kwamen nog andere Engelse vrienden van hun. In totaal waren we met achten. We regelden hierna een taxi om naar een plek te gaan die Sheep Village heet.
Eenmaal daar aangekomen, begrepen we waarom het village heet. Het is groot met overal lichtjes. Er waren schapen en eenden achter een hek. Eenmaal doorgelopen konden we wat eten en drinken. We hebben lekker gegeten en het was erg gezellig! Na het eten, eenmaal 23.30 uur, besloten we toch maar naar huis te gaan en niet mee te gaan stappen, want we waren toch nog steeds erg moe. We werden teruggebracht met een tuk-tuk naar de hoofdstraat waarbij Manuelle op Renée haar schoot zat, wat een gedoe! Maar met 8 man in een tuk-tuk voor 4 personen kan hier makkelijk. Eenmaal thuis hebben we bij Manuelle nog even gezeten en nagepraat en daarna zijn we lekker ons bedje gaan opzoeken, want morgen is weer een nieuwe indrukwekkende dag.


Winkelen op de Thaise markt 07-02-2015

Vandaag stond de Thaise markt op het programma. De Chatuchakmarkt wordt beschouwd als een van de grootste markt ter wereld. Dit was ook te merken toen we eraan kwamen. Er waren overal kleine stalletjes waar je verschillende dingen kon halen. Hierbij kan je denken aan kleding, etenswaren, kunst en boeken. Het was er super druk. Niet alleen toeristen waren hier, maar ook de Thaise bevolking doet hier hun inkopen. We zijn nog steeds niet gewend aan het warme weer, want al snel hadden we het weer bloedheet. We hebben verschillende dingen gekocht zoals shirtjes, een tas, sieraden, een selfiestick uiteraard en heerlijke smoothies. Wat waren deze smoothies heerlijk verfrissend en vers. Al snel merkten we dat het zo groot was dat we niet alles in een keer konden zien. Ook door de warmte zijn we uiteindelijk teruggegaan naar ons appartement. We moeten hier met de taxi’s onderhandelen voor de prijs. Het is lastig om uit te leggen waar je naar toe wilt, omdat we het op zijn Engels uitspreken, maar ze verstaan de straten meestal alleen in het Thais. Ook willen de taxichauffeurs graag ons meer laten betalen dan wat het eigenlijk kost dus vragen we altijd of ze de meter aan willen zetten. Willen ze dit niet, lopen we door naar een volgende taxi. Uiteindelijk komen we er wel!
Toen we weer in ons appartement waren hebben we onze kleding gepast en gelukkig was het allemaal goed. We zijn even nog wezen zwemmen bij het appartement naast ons om wat afkoeling te krijgen.
Uiteindelijk terug bij ons appartement hebben we besloten bij de KFC te gaan eten. Manuelle moest eerst wat pleisters halen vanwege de blaren die ze al heeft gelopen op haar nieuwe schoenen. Bij de KFC zag het er gelukkig allemaal het zelfde uit als in Nederland. Dit bleek helaas niet zo te zijn. De kip die Renée had besteld zijn in Nederland wat gekruid, maar hier in Thailand natuurlijk super heet. Al snel stond Renée haar mond in brand. Ook was Renée zo slim om met haar gekruide handen in haar ogen te wrijven waardoor het al snel brandde in haar ogen. Dit was voor Renée minder fijn maar Manuelle kon er hard om lachen.
Ook zijn onze eerste muggenbulten een feit. Ze jeuken nog erger dan in Nederland maar misschien dat we daar nog wel gewend aan raken.. Voor nu zeggen wij welterusten.


Op naar khao San Road 08-02-2015

Aangezien we veel gehoord hadden over “DE backpackers straat van Bangkok” besloten we op onze laatste dag voordat onze stage begint hierheen te gaan. We waren er gelukkig snel met de taxi en zelfs deze chauffeur was de eerste die Engels met ons sprak. Eenmaal aangekomen hadden we geen idee waar we heen moesten. We liepen al snel naar een drukke straat toe met veel kraampjes. Toen we deze straat uit waren gelopen hadden we even het idee dat dit het was maar al snel merkten we dat er meer te zien was. Plots stond daar ineens een tempel. We hadden beide geen idee wat voor tempel dit is. We gingen naar binnen en al snel waren we onder de indruk van alles wat hier gebeurde. Wat veel goud en beelden stonden in deze tempel. Na wat buiten rond te lopen besloten we naar binnen te gaan, we waren goed gekleed namelijk een lange rok en shirt met mouwen. De schoenen moeten in dit land uit in de tempels, dat komt omdat de voeten het minste deel van het lichaam is. Het gaat zo steeds verder naar boven en het hoofd is het belangrijkste deel van het lichaam. Het is dus ook heel ongepast om iemand op het hoofd te aaien of om met je voeten iemand aan te wijzen. Nadat we dus onze schoenen hadden uitgetrokken liepen we binnen in een super mooie ruimte. In deze ruimte staat één gigantisch Boeddha beeld en er waren monniken. De mensen die binnen kwamen in deze ruimte kwamen geknield binnen. Ook zagen we dat mensen eten brachten naar de monniken dit doen ze als offer.
Na de tempel gingen we terug naar de Khao San Road en hebben we hier wat gegeten en gedronken. Hetgeen wat ons het meest opviel was dat hier bijna alleen maar Westerse mensen rondlopen die bepakt en bezakt zijn. Ook de menukaarten waren allemaal in het Engels en er waren veel Westerse gerechten.
Na het eten dachten we alles gezien te hebben en zijn we een rondje om de drukke straten heen gaan lopen. Ook hier kwamen we plotseling een tempel tegen. De Wat Bowonniwet stond op een bordje. We wisten niet wat hier te zien was maar we gingen toch maar een kijkje nemen. Toen we door de poort liepen zagen we dat deze tempel heel veel gebouwen heeft. We liepen wat rond en maakten een heleboel foto’s. Ook hier liepen een heleboel monniken rond. Na wat rond te hebben gelopen kwamen we een groep mensen tegen waarbij een monnik voorop liep. We weten nog steeds niet wat dit inhoudt. We denken dat dit een ritueel kan zijn.
Eenmaal thuis hebben we de straat opgezocht van de eerste bezochte tempel en zijn we erachter gekomen dat de tempel Wat Chana Songkhram heet. Ook deze tempels kunnen we nu van ons lijstje afvinken. Op naar de volgende tempels!
Omdat we vroeg waren gegaan hadden we in de middag nog uurtjes over om lekker aan het zwembad te liggen. We hebben erna een waterkoker gekocht en lekker in ons appartement noodlessoep op.
Vanavond gaan we vroeg naar bed toe want morgen begint onze eerste stagedag! We moeten al om 06.15 uur vertrekken dus dit zal even wennen zijn.

Verder willen we nog even wat vertellen over de omgeving hier. Er zijn hier in Thailand veel zwerfhonden maar omdat de mensen hier Boeddhistisch zijn onderhouden ze deze honden. Als wij naar ons appartement toe lopen komen we veel honden tegen. Onze begeleidster Rianne vertelde ons de eerste avond dat we gewoon door moesten lopen. De honden blaffen en grommen soms naar ons. Nu we hier een paar dagen zitten merken we dat wij gewend raken aan de honden en andersom. Toch vinden we het beide spannend als we langs deze honden moeten lopen. Ook zitten hier heel veel duiven en een paar hanen. Deze worden ook gevoerd door de mensen die in onze “wijk” wonen. Dit was de eerste keer ook schrikken maar het went vanzelf (hopen we).

Veel liefs en tot volgende week zondag,
Renée en Manuelle